Vaftiz nedir?

Vaftiz, bir kişinin tamamen suya daldırılmasıdır. Kutsal Kitap'ta vaftizle ilgili birçok kayıt bulunmaktadır (Elçiler 2:41). Bu kayıtlar arasında, Ürdün Irmağı’nda suya daldırılan İsa Mesih’in vaftizi de yer almaktadır (Matta 3:13, 16). Yıllar sonra, Etiyopyalı bir adam yolculuğu sırasında "bir su kenarına" geldiğinde vaftiz edilmiştir (Elçiler 8:36-40).İsa, öğrencilerinin vaftiz edilmesi gerektiğini öğretmiştir (Matta 28:19, 20). Elçi Petrus da bu konuda vurgu yapmıştır (1. Petrus 3:21).Vaftiz, bir kişinin günahlarından tövbe ettiğini ve Tanrı’nın isteğini yerine getireceğine dair koşulsuz bir söz verdiğini herkese açıkça gösterir. Bu, hayatın her alanında Tanrı’ya ve İsa’ya itaat etmeyi de kapsar. Vaftiz olan kişiler, sonsuz yaşama giden yola adım atmış olurlar.Suya daldırılmak, bir kişinin hayatında yaptığı değişikliği simgeler. Nasıl? Kutsal Kitap'ta vaftiz, gömülmeye benzetilir (Romalılar 6:4; Koloseliler 2:12). Kişi suyun altına girerek eski yaşam tarzı açısından öldüğünü gösterir. Sudan çıktığında ise kendini Tanrı’ya adamış bir Hıristiyan olarak yeni hayatına başlar. Kutsal Kitap bebek vaftizi hakkında ne der?Kutsal Kitap, bebeklerin vaftiz edilmesi gerektiğini öğretmez. Kutsal Kitap, vaftiz edilmek isteyen kişinin belirli talepleri karşılaması gerektiğini belirtir.Örneğin, kişinin en azından Tanrı’nın Sözündeki temel öğretileri anlaması ve bu öğretilere uygun yaşaması gereklidir. Ayrıca, kişinin günahlarından tövbe etmiş ve dua aracılığıyla hayatını Tanrı’ya adamış olması gerekir (Elçiler 2:38, 41; 8:12). Bebekler ise bunların hiçbirini yapamaz.Babanın, Oğlun ve kutsal ruhun adıyla vaftiz edilmek ne anlama gelir?İsa, takipçilerine şöyle dedi: “İnsanları öğrencim olarak yetiştirin; onları Babanın, Oğlun ve Kutsal Ruhun adıyla vaftiz edin. Size emrettiğim her şeye uymalarını onlara öğretin” (Matta 28:19, 20). "Adıyla" ifadesi, vaftiz edilen kişinin Babanın ve Oğlun yetkisini ve konumunu, ayrıca Tanrı’nın Kutsal Ruhunun rolünü anladığını ve kabul ettiğini ifade eder. Örneğin, Elçi Petrus, doğuştan sakat bir adama şöyle dedi: “Nasıralı İsa Mesih’in adıyla, yürü!” (Elçiler 3:1-6). Bu, Petrus'un Mesih’in yetkisini tanıyıp kabul ettiğini ve bu mucizevi tedaviyi ona atfettiğini gösterir."Baba" ifadesiyle Yehova Tanrı kastedilir. Yaratıcı, yaşam veren ve her şeye gücü yeten Tanrı olarak Yehova tam yetkiye sahiptir (Başlangıç 17:1; Vahiy 4:11)."Oğul" ise bizim için hayatını veren İsa Mesih’tir (Romalılar 6:23). İsa’nın Tanrı’nın insanlıkla ilgili amacındaki kilit rolünü anlayıp kabul etmeden kurtuluşa erişemeyiz (Yuhanna 14:6; 20:31; Elçiler 4:8-12)."Kutsal Ruh" Tanrı’nın etkin kuvveti, yani hareket halindeki gücüdür. Tanrı, Kutsal Ruhunu yaratmak, yaşam vermek, peygamberlerine ve başkalarına mesajını iletmek ve amacını yerine getirmeleri için onlara ihtiyaçları olan gücü vermek üzere kullanmıştır (Başlangıç 1:2; Eyüp 33:4; Romalılar 15:18, 19). Ayrıca Tanrı, Kutsal Ruhunu Kutsal Kitap yazarlarının ilham altında O’nun düşüncelerini kaleme alması için kullanmıştır (2. Petrus 1:21).Yeniden vaftiz edilmek günah mı?İnsanların inançlarını değiştirmesi sıkça rastlanan bir durumdur. Peki, eski inancı gereği vaftiz edilen biri yeniden vaftiz edilirse günah işlemiş olur mu? Bazıları bu soruya evet cevabını veriyor; belki de Efesoslular 4:5’teki şu sözlerden dolayı: “Efendi bir, iman bir ve vaftiz birdir”. Ancak bu ayet, bir kişinin yeniden vaftiz edilemeyeceği anlamına gelmez. Neden?Bağlam. Efesoslular 4:5 ayetinin bağlamında, Elçi Pavlus’un gerçek Hıristiyanların inanç konusunda birlik içinde olmaları gerektiğini vurguladığını görüyoruz (Efesoslular 4:1-3, 16). Böyle bir birlik, ancak aynı Efendiyi, İsa Mesih’i takip ettikleri, aynı inanca yani Kutsal Kitabın öğrettiklerine sahip oldukları ve vaftiz için Kutsal Yazılardaki gereklilikleri aynı şekilde yerine getirdikleri takdirde var olabilirdi.Elçi Pavlus, daha önce vaftiz edilen bazı kişileri yeniden vaftiz edilmeye teşvik etti. Çünkü bu kişiler, Kutsal Kitabın öğrettiklerini tam olarak anlamadan vaftiz edilmişlerdi (Elçiler 19:1-5).Vaftiz için doğru dayanak. Tanrı tarafından kabul edilebilmesi için vaftiz, Kutsal Kitap hakikatleri hakkında doğru bir anlayışa dayanmalıdır (1. Timoteos 2:3, 4). Bir kişi, Kutsal Kitapla çelişen dini öğretilere dayanarak vaftiz edildiyse, Tanrı bu vaftizi kabul etmez (Yuhanna 4:23, 24). Kişinin niyeti iyi olabilir fakat “tam bilgiye göre” vaftiz edilmemiştir (Romalılar 10:2). Kişi, Tanrı’nın onayını kazanmak için Kutsal Kitap hakikatlerini öğrenmeli, bunları hayatında uygulamalı, yaşamını Tanrı’ya adamalı ve yeniden vaftiz edilmelidir. Bu koşullar altında yeniden vaftiz edilmesi günah değildir. Aksine, kişi doğru olanı yapmış olur.Kutsal Kitapta geçen farklı vaftizlerKutsal Kitap, İsa’nın takipçilerinin suya daldırılarak vaftiz edilmesinden farklı anlamlara gelen vaftizlerden bahseder. Bazı örneklere bakalım.Vaftizci Yahya’nın yaptığı vaftiz. Yahudiler ve Yahudiliği benimseyenler, Tanrı’nın Musa aracılığıyla İsrailoğullarına verdiği Kanun olan Musa Kanununa karşı işledikleri günahlardan tövbe ettiklerini simgelemek üzere Yahya tarafından vaftiz edildiler. Yahya’nın yaptığı vaftiz, insanları Mesih olan Nasıralı İsa’yı tanımaya ve kabul etmeye hazırladı (Luka 1:13-17; 3:2, 3; Elçiler 19:4). İsa’nın vaftizi. İsa’nın, Vaftizci Yahya tarafından yapılan vaftizi eşsizdi. İsa kusursuz bir adamdı ve hiçbir günah işlememişti (1. Petrus 2:21, 22). Yani onun vaftizi, tövbe ettiği ya da ‘Tanrı önünde rahat bir vicdan dilediği’ anlamına gelmiyordu (1. Petrus 3:21). Bunun yerine, önceden bildirilen Mesih olarak Tanrı’nın isteğini yerine getirmek üzere kendini Tanrı’ya sunduğunu gösteriyordu. Buna bizim için hayatını vermek de dahildi (İbraniler 10:7-10).Kutsal Ruhla vaftiz. Hem Vaftizci Yahya hem de İsa Mesih, Kutsal Ruhla vaftiz edilmekten söz etti (Matta 3:11; Luka 3:16; Elçiler 1:1-5). Bu vaftiz, Kutsal Ruhun adıyla vaftiz edilmekten farklıdır (Matta 28:19). Ne açıdan?İsa’nın takipçileri arasından sadece küçük bir grup Kutsal Ruhla vaftiz edilir. Bu kişiler Kutsal Ruhla meshedilmiştir çünkü gökte Mesih’le birlikte yeryüzü üzerinde krallar ve kâhinler olarak hizmet etmeye çağrılmıştır (1. Petrus 1:3, 4; Vahiy 5:9, 10). Onlar, cennet yeryüzünde sonsuz yaşam ümidine sahip olan İsa’nın milyonlarca takipçisi üzerinde hüküm sürecekler (Matta 5:5; Luka 23:43).Mesih İsa ile birlik içinde ve ölümüne ortak olmak üzere vaftiz. Kutsal Ruhla vaftiz edilenler, aynı zamanda “Mesih İsa ile birlik içinde olmak üzere vaftiz” edilir (Romalılar 6:3). Bu nedenle, bu vaftiz, İsa’yla birlikte gökte hüküm sürecek meshedilmiş takipçileri için geçerlidir. İsa ile birlik içinde olmak üzere vaftiz edildiklerinde, onun meshedilmiş cemaatinin bir parçası olurlar. İsa başı, onlar da bedeni temsil eder (1. Korintoslular 12:12, 13, 27; Koloseliler 1:18).Meshedilmiş Hristiyanlar “ ölümüne de ortak olmak üzere vaftiz” edilir (Romalılar 6:3, 4). İsa’yı örnek alıp Tanrı’ya itaat ederek özverili bir hayat sürerler ve yeryüzünde sonsuza dek yaşayamayacaklarını bilirler. Bu sembolik vaftiz, öldüklerinde ve gökte ruhi varlıklar olarak yaşamak için diriltildiklerinde tamamlanır (Romalılar 6:5; 1. Korintoslular 15:42-44).Ateşle vaftiz. Vaftizci Yahya dinleyicilerine şöyle dedi: “O sizi Kutsal Ruhla ve ateşle vaftiz edecek. Yabası elinde bekliyor. Harman yerini tertemiz edip buğdayını ambara toplayacak, fakat samanı sönmez bir ateşte yakıp yok edecek” (Matta 3:11, 12). Kutsal Ruhla ve ateşle vaftiz edilmek arasında farklılıklar olduğu görülüyor. Yahya bu örnekle ne demek istedi?Buğday, İsa’yı dinleyip ona itaat eden kişileri temsil eder. Bu kişiler Kutsal Ruhla vaftiz edilebilir. Saman ise İsa’yı dinlemeyen kişileri temsil eder. Onların sonu, ateşle vaftiz edilmek olacak, bu da sonsuz yok oluş anlamına gelir (Matta 3:7-12; Luka 3:16, 17).Vaftizle ilgili yanlış görüşlerYanlış görüş: Başa su dökülerek veya serpilerek vaftiz edilmek, suya tamamen daldırılarak vaftiz edilmenin yerine geçer.Gerçek: Kutsal Kitapta bahsedilen tüm vaftizlerde kişiler suya tamamen daldırılmıştır (Matta 3:13, 16; Elçiler 8:36-39). Hiçbirinde sadece su serpilmemiştir. Su serpmek, suya daldırılmanın amacını, yani vaftiz edilen kişinin eski yaşam tarzı açısından öldüğü ve şimdi kendini Tanrı’ya adamış biri olarak yeni yaşamına başladığını göz ardı eder.Yanlış görüş: Filipi şehrindeki gardiyanla "tüm ev halkı vaftiz edildiler" dediği için, bu ifadenin bebeklerin de vaftiz edildiği anlamına gelir (Elçiler 16:25, 31-34).Gerçek: Öncelikle burada kimsenin yaşı belirtilmemiştir. Ayrıca, gardiyan ve ev halkı vaftiz edilmeden önce “Yehova’nın sözünü” duymuş ve kabul etmişlerdir (Elçiler 16:31, 32, 34). Bu nedenle, söylenenleri anlayıp Tanrı’ya ve İsa’ya iman edebilecek bir yaşta olmalıydılar.