Baldur's Gate 3 nasıl bir oyundur?

Carl Sagan'ın ifadesini yeniden söylemek gerekirse: Baldur's Gate 3'ün iyi bir video oyunu olup olmadığını anlamak için önce Dungeons & Dragons'ın beklenmedik kurumsal imparatorluğuyla yüzleşmelisiniz.Bir yandan Baldur's Gate 3'ün ezici başarılarını değerlendirmek kolaydır: Oyun bir başyapıttır. Karakterlerinin derinliği, hikayesinin karmaşıklığı, oyunda yapabileceğiniz şeylerin şaşırtıcı derecede fazlası, kafanızı sarmak için neredeyse çok fazla. Bu kadar kocaman bir oyun, bu kadar çok şeyin kişisel ve özel hissettirmesi gerçekten dikkat çekicidir. Ancak onunla geçirdiğim süre ne kadar uzadıkça, oyun ve ben arasında sürtünmeler keşfediyorum.Tüm sorunlarımı doğrudan Baldur's Gate 3'ün ayaklarına veya geliştiricisi olan Larian Studios'a koymak zor. Sorun Dungeons & Dragons'ta. Baldur's Gate 3'ün tüm mekanik sistemlerini çıkardığı masaüstü oyununun, bir video oyunu oynamak için sıkıcı ve eğlenceli olmayan bir sistem olduğundan endişeliyim. Bu mekanik ayrıntılara çözümün bile olup olmadığından emin değilim. Baldur's Gate 3, D&D ile her olası şekilde bağlı, bu da onun mitolojisi dahil, ve masaüstü RPG'nin yeni popülerliği, Larian'ın uyarlamasının bu kadar başarılı olmasının bir nedenidir.Baldur's Gate, hayali bir mekan olup, Dungeons & Dragons'ın Forgotten Realms adlı ayarında bulunmaktadır; bu, elflerden cücelere, şövalyelerden sihirlere kadar genel ama aynı zamanda yoğun ve garip bir fantastik dünyayı içerir. Forgotten Realms, daha önce Icewind Dale ve Neverwinter Nights gibi video oyunlarına da uyarlanmıştır.Bu yılın Dungeons & Dragons: Honor Among Thieves filmi, sahneyi aynı yerde kuruyor ve Baldur's Gate, konumu, aynı zamanda adı geçen yerlerden biri oluyor. Baldur's Gate 3, şimdi masaüstü oyun alanının tüm uzunluğunu kapsayan geniş bir kurumsal imparatorluğun bir parçasıdır. İlk Baldur's Gate 1998'de piyasaya sürüldüğünde, gerçek bir oynatma podcast'i diye bir şey yoktu - zaten podcast diye bir şey yoktu. Şimdi Dungeons & Dragons'ın canlı oynanışının bir kaydı o kadar popüler hale gelebilir ki, bu, aşırı popüler Critical Role'un olduğu gibi bir animasyon televizyon şovuna dönüşebilir. D&D şu anda tarihindeki en popüler durumda; nerd kültürünün nişinden kaçma hızına ulaştı. Her şey düşünüldüğünde, şimdi şu soruyu sormak uygun gibi geliyor: Bu oyun iyi mi?Baldur's Gate 3'ü ne kadar oynarsam oynayayım, bu sorunun cevabının hayır olduğundan daha fazla korktuğumu hissediyorum. Baldur's Gate 3'ün birçok zevkine rağmen, ki bu tam anlamıyla bir D&D rol yapma oyunudur, oyunu oynadıkça her seferinde masaüstü kaynak materyalinin tüm sınırlarını hatırlatılıyorum.Baldur's Gate 3'ün savaş karşılaşmaları özellikle sıkıcı. Herhangi bir savaş karşılaşmasına girmeden hemen önce kaydetmeye başladım, böylece her şeyin ters gitmeye başladığı anda yeniden başlayabilirim. Ancak ne kadar hazırlık yaparsam yapayım, ne kadar plan yaparsam yapayım veya kaydımı kaç kez yüklersen yükle, bir şey rastgele yanlış gidebilir. Bir keresinde, bir kobold kampına doğru ilerlerken bir kobold çalılıklardan fırlayıp Astarion'ı bir uçuruma atarak ölüme sürükledi. Çenem şok içinde açıldı - o kadar iyi iş çıkarmıştım! Ancak bu oyun, D&D gibi, bir dizi zar üzerine çalışır. Bu durumda, Dungeon Master - yani Baldur's Gate 3 kendisi - hiçbir zarı sallamaz veya fazla hamle yapmaz, aşırı hırslı bir oyuncuya acımaz. Oyuncular, verdikleri zarları oynamak zorundadır, hatta bu tam bir felakete yol açsa bile. Ardından karşı karşıya kaldığınız seçenek, yumruklarla gitmeyi mi yoksa eski bir kayıttan tekrar yüklemeyi mi seçeceğinizdir.Pozisyon alma, görüş hatları, büyü yuvaları ve savaşta dikkat etmeniz gereken diğer tüm karmaşa, anlatı oyununun kolaylığı ve keyifliliği ile büyük bir tezat oluşturuyor. Özellikle parti üyelerinizle sohbet ettiğinizde - burada oyun sadece eğlenceli değil, aynı zamanda yaratıcılığın neşeli bir ifadesidir. Baldur's Gate 3, D&D'yi bu kadar çekici kılan şeyi gerçekten benimsiyor: taklit oyunu. Karakterler genellikle hikayenin olayları hakkında yorumda bulunur ve size, oyuncuya, ne düşündüğünüzü sorar. Dünyaya tepki verdiğinizde, etrafınız hayal dünyanızda dolup taşar, arkadaşlarınızın mükemmel karakter yazımı ve seslendirmesi tarafından güçlendirilir. Özellikle Astarion, yeni bulduğu özgürlüğü o kadar kucaklamış bir vampir çocuk ki Futurama'daki Hedonism Bot'u olmuştur.Ancak bu oyunun D&D sistemlerini dünya genelinde doldurma biçimi, onun sınırlarını size gösterir, ya da en azından bir video oyununun temeli olarak kullanmanın sınırlarını. D&D'yi eğlenceli kılan şey, en azından benim deneyimimde, kampanya veya tüm kuralları doğru bir şekilde takip etmek veya Forgotten Realms efsanesiyle ilgili olmakla çok az ilgilidir. Bir masa etrafında toplanıp diğer insanlarla birlikte bir hikaye anlatmanın eğlenceli kılan şey, hayal gücünüzü kullanmaktır - bazen Dungeon Master'ınızı sinirlendirme noktasına kadar.Eşim harika bir hikaye anlatır, Dungeon Master olarak büyük bir savaş karşılaşması planladı, ancak çünkü cyber dragon'u çekirdek implantlarından dolayı acı içinde çığlık atarken tanımladı, parti ona saldırmak yerine ejderhayı yardım etmek istedi. Ancak Baldur's Gate 3 içinde var olan Dungeon Master sizin arkadaşınız değil, oyun mağazasında tanıştığınız biri veya bir kongredeki bir nerd değil. Bu bir bilgisayar programı ve gerçekten bir oyunu gerçekten unutulmaz kılabilen fantezi uçuşlarına izin verme amacında tasarlanmamıştır. Eşim ne yaptı, ve unutulmaz bir oyun oturumuna yol açan şey, oyunu oyuncuların anlatmak istediği hikayeye uydurmaktı. Ancak Baldur's Gate 3 bunu yapamaz. O, hayal gücü veya empatiye sahip bir kişi değil; bu, yalnızca belirli bir şekilde gerilere uzatılabilen bir anlatı deneyimi sunmak için tasarlanmış çok özel bir programdır. Bu geniş, detaylı bir deneyim olsa da, Larian tarafından sizin için inşa edilmiş tek bir nihai anlatı vardır. Bu oyunda yaşayan Dungeon Master, sizi ortada buluşmaya bükemez.Aynı zamanda bir video oyunu ve karmaşık savaş sistemini göstermenin esas amacı olan bir tür oyundur. Buradaki sorun, savaş sisteminin karmaşık olmasına rağmen bir o kadar da acımasız olmasıdır. Eğer her zaman düşman karakterlerini yenmek için sahip olduğunuz her sihir, öğe ve bonus hamleyi kullanmıyorsanız, muhtemelen kaybedeceksiniz. Savaşın yüksek bahisleri bazen inanılmaz heyecan verici olabilir - düşmanları kaygan bir sıvı birikintisine çekip onlara ateş oku atmak ve herkesi patlatmak, her zaman tatmin edici olmayacak. Ancak çok sık olarak iyi düşünülmüş planlarınızın kötü zar atmaları tarafından engellendiği için hızlı kaydetme ve yeniden yükleme yaparsınız.Bu, masaüstü oyunlarını oynarken yüksek karizma puanına sahip karakterler oynamayı alışkanlık haline getirmemin bir nedenidir. Kendi kendini her sıkışıklıktan kurtarabilen bir karakter yaratmak, birkaç farklı şekilde ödüllendiricidir. Beni savaş karşılaşmalarından kurtarıyor, ki bu oyun içinde yapmaktan en az hoşlandığım şeydir. Ayrıca Dungeon Master'ın anlattığı hikayede tam bir işbirlikçi gibi hissettiriyor; muazzam beynimi kullanarak ve DM'nin etkisine başvurarak, hikayenin kendisini değiştirebiliriz.Baldur's Gate 3'ün gerçekten çok fazla içerikle dolu olması doğrudur ve oyun, zaman zaman olanaklarla dolu bir şekilde yaşayan gibi hissedebilir. Vizyonunun kapsamı, beni Crusader Kings 3 veya Dwarf Fortress gibi oyunları hatırlatıyor; yaratıcıları sadece tam yaşayan dünyalar oluşturmaya çalışmakla kalmıyor, aynı zamanda oyuncunun seçimleri tarafından etkilenen sürekli akan bir tarih nehrine sahip dünyalar yaratıyorlar. Baldur's Gate 3'te bir diyalog seçimi yapar veya bir karakterle etkileşimde bulunursanız, hatta sadece bir şeyin yanından geçerseniz, genellikle uzaktan zar atan ses sinyalini duyarsınız - oyuncuya, oyunun sizin farkında olup olmadığını baz alarak bir hesaplama yaptığını belirten bir sinyal. Her zaman Baldur's Gate 3'ün dünyasının sizin ötesinizde ve sizsiz var olduğu hissi vardır, özellikle oyun sizi şaşırttığında. Ancak Dwarf Fortress veya Crusader Kings 3 gibi oyunlar esnek hissettirirken, Baldur's Gate 3 bazen sert hissedebilir.Açıkçası, oyun bana bir oyuncu olarak inanılmaz bir şeyleri yapma yeteneği tanısa da, bulduğum her ölü bedeni sorgulamaktan veya bir zindandaki her fareyle muhabbet etmekten tutun, oyuncunun yapmak istediği her şeyi hesaba katabilecek bir yol kesinlikle yok. Baldur's Gate 3'te peynir yoluyla geçemediğim savaş karşılaşmaları var ve konuşarak kurtulamadığım bazıları var. Yapmak istediğim şeyleri gerçekleştiremiyorum çünkü bilgisayar programını, bir şeyi yapabilmem konusundaki ısrarımı aşındıramıyorum. Ara sıra elementel hasar zinciri çıkardığınızda veya düşman NPC'lerle varillerle çevreleyip yol bulma yollarını kırptığınızda, oyun hikaye anlatıcıları arasında yaratıcı bir işbirliği gibi hissettirir, bir iyi masaüstü oyun oturumu gibi. Ama sonra bazen saatlerce çalıştığım, cephaneliğimdeki her aracı denediğim, onlarca kez kaydettiğim ve yeniden yüklediğim bir savaş karşılaşmasını nihayet bitirmiş olurum, sadece acil olarak ihtiyaç duyduğum bir takım arkadaşımı bir kaya üzerinde sıkışmış bulduğumu keşfetmek için.Baldur's Gate 3'ü muhtemelen yıllarca oynamayı, tekrar oynamayı ve tekrar oynamayı dört gözle bekliyorum. Bu, açıkça bir rol yapma oyunu klasiği ve Larian Studios için zaten ezici bir başarı olmuştur. Sadece, bir video oyununun görece sınırlı gücünü kendi hayal gücümün gücüyle karşılaştırma eğiliminde olmam ve aynı zamanda bu sorunun oyunun çözemediği bir sorun gibi hissetmem talihsiz. Baldur's Gate 3, kelimenin tam anlamıyla her açıdan bir D&D oyunu başyapıtıdır.