Köpekler niçin arabaların peşinden koşar?

Tüm köpeklerde hareket halinde olan şeylerin peşinden koşup yakalama içgüdüsü vardır. Bir şey fırlatarak köpeğin onu yakalayıp geri getirmesini izlemek köpek sahiplerinin büyük keyif aldıkları bir oyundur. Köpek sahipleri bu oyundan zevk alırlarken, köpeklerine sopa veya top attıklarında yaptığı şeyin iyi, komşunun kedisi veya bisikletli çocuğunu kovaladığında ise kötü olduğu ayrımını öğretmeleri gerekir.Birçok ülkede mahkemeler “tehlikeli köpek” tanımı olarak, insanların arkasından koşmasını veya üç metreden daha yakınına gelen her şeyi saldırgan bir tavırla kovalamasını esas alıyor. Köpeğin başlangıçta bir oyun olarak hoş görülen davranışları gittikçe arttığında yasalar önünde suça dönüşüyor. Sahibi para ve hapis cezasına mahkûm olurken, içgüdüleriyle hareket etmekten başka suçu olmayan köpek izole edilebiliyor, hatta öldürülebiliyor.Köpekler kendilerinden uzaklaşarak hareket eden bir şey gördüklerinde otomatik olarak peşinden gider. Bir şeyi kovalamaya başlamaları o şeyin yanlarından aniden ve gittikçe hızlanarak geçmesiyle başlar. Bu bir hayvan, bir çocuk, koşu yapan biri, bir bisikletli, bir otomobil veya otobüs olabilir.Hemen tüm hayvanlarda olduğu gibi köpeklerin de bazı hareketlerini insan mantığı ile izah etmek zordur. Birçok davranışları içgüdüsel reaksiyonlardır. Hareket halindeki şeylerin arkasından koşmaları da temelde avcılık içgüdülerinin bir sonucudur. Hareket eden her şey, avcı-etobur olarak gelişim göstermiş köpek için potansiyel bir avdır.Televizyonlarda izlediğimiz belgesellerde sık sık rastladığımız gibi aslan, kaplan türünden etobur avcılar avlarına saldırırken, aradaki mesafe uzaksa, avın hareket yörüngesini kesecek, yani onu ilerideki bir noktada yakalayacak şekilde o noktaya doğru kestirmeden koşarlar. Bu arada av yön değiştirirse onlar da yörüngelerini ona göre ayarlar. Avlarına ulaştıklarında arkadan saldırırlar. Kendilerinden fiziken büyük hayvanların önce arka ayaklarına hücum ederler. Araba ve otobüslere saldıran köpeklerin daha ziyade arka tekerleklere yönelmeleri de bu davranışa çok benzerlik gösterir.Köpeklerin arabaların peşinden koşmalarında genlerinden gelen avcılık içgüdüsünün yanı sıra sonradan insanlar tarafından ehlileştirildiklerinde kazandıktan muhafızlık ve çobanlık, dolayısıyla bölgesini tehditten koruma ve sürüyü bir araya toplama içgüdüleri de rol oynar. Örneğin, bazı çoban köpekleri, hareket halindeki arabaları kendilerince sürüye katma çabasıyla kovalar.Biyolojik ve fizyolojik açıdan bakıldığında ise köpeklerin kovalamaca işinden büyük zevk aldıkları ve heyecan duydukları kesindir. Arabaların, bisikletlerin arkalarından koşmaları sonuçta onlar için hep kazanılan ve özgüvenlerini arttıran bir oyundur. İnsan vücudu korktuğunda, heyecanlandığında nasıl adrenalin hormonu salgılıyor ve bu salgı zamanla bağımlılık yaratıp, tehlikeli hobiler birer tutku haline dönüşüyorsa, köpeklerde de bu kovalamaca oyunu sırasında vücudun salgıladığı mutluluk veren kimyasalların alışkanlık yaratıp onları bu işe teşvik ettiği sanılıyor.